Ιστορικότητα
Η Ομαδική Θεραπεία έχει μια μακρά, πλούσια ιστορία στον τομέα της ψυχικής υγείας. Μια πρώιμη εξέλιξη στην ομαδική θεραπεία ήταν η Oμάδα-Τ, ή ομάδα εκπαιδευόμενων (γνωστή και ως ομάδα εκπαιδευόμενων σε θέματα ευαισθησίας, ομάδα εκπαιδευόμενων στις ανθρώπινες σχέσεις ή ομάδα συναντήσεων), ένα είδος ομαδικής ψυχοθεραπείας όπου οι συμμετέχοντες (συνήθως μεταξύ οκτώ και δεκαπέντε ατόμων) μαθαίνουν για τον εαυτό τους (και γενικά για τις διαδικασίες μικρών ομάδων) μέσω της αλληλεπίδρασής τους.
Χρησιμοποιούν ανατροφοδότηση, επίλυση προβλημάτων και παιχνίδι ρόλων για να αποκτήσουν γνώσεις για τον εαυτό τους, τους άλλους και τις ομάδες. Πρωτοεισήχθει στα μέσα της δεκαετίας του 1940 από τους Kurt Lewin και Carl Rogers και τους συναδέλφους του ως μια μέθοδος μάθησης για την ανθρώπινη συμπεριφορά σε αυτό που μετεξελίκτηκε σε Εθνικό Εργαστήριο Εκπαίδευσης, το οποίο ήταν επίσης γνωστό ως Ινστιτούτο NTL που δημιουργήθηκε από το Γραφείο Ναυτικών Ερευνών και την Εθνική Ένωση Εκπαίδευσης στο Bethel, Maine, το 1947.
Ομαδική Ψυχοθεραπεία
Ομαδική ψυχοθεραπεία ή ομαδική θεραπεία είναι μια μορφή ψυχοθεραπείας στην οποία ένας ή περισσότεροι θεραπευτές εργάζεται/εργάζονται με μια μικρή ομάδα πελατών μαζί ως ομάδα. Κατά τη διάρκεια της Ομαδικής Θεραπείας, το ομαδικό πλαίσιο και η ομαδική διεργασία της ομάδας χρησιμοποιείται ρητά ως μηχανισμός αλλαγής αναπτύσσοντας, εξερευνώντας και εξετάζοντας τις διαπροσωπικές σχέσεις μέσα στην ομάδα.
Θεραπευτικές Αρχές
Ο Irvin Yalom πρότεινε έναν αριθμό θεραπευτικών παραγόντων (5η έκδοση της Θεωρίας και Πρακτικής της Ομαδικής Ψυχοθεραπείας)
- Η καθολικότητα – Η αναγνώριση κοινών εμπειριών και συναισθημάτων μεταξύ των μελών της ομάδας και ότι αυτά μπορεί να είναι ευρέως διαδεδομένες ή καθολικές ανθρώπινες ανησυχίες, χρησιμεύει στην άρση της αίσθησης απομόνωσης ενός μέλους της ομάδας, στην επικύρωση των εμπειριών και στην αύξηση της αυτοεκτίμησης.
- Αλτρουϊσμός – Η ομάδα είναι ένας τόπος όπου τα μέλη μπορούν να βοηθήσουν το ένα το άλλο και η εμπειρία του να μπορείς να δώσεις κάτι σε άλλο άτομο μπορεί να ενισχύσει την αυτοεκτίμηση ενός μέλους. Επιπλέον, τους βοηθά να αναπτύξουν πιο προσαρμοστικές μορφές αντιμετώπισης και διαπροσωπικές δεξιότητες.
- Ενστάλαξη ελπίδας – Σε μια μικτή ομάδα που έχει μέλη σε διάφορα στάδια ανάπτυξης ή ανάκαμψης, ένα μέλος μπορεί να εμπνέεται και να ενθαρρύνεται από άλλα μέλη που έχουν ξεπεράσει τις δυσκολίες με τις οποίες αγωνίζεται.
- Οι ομάδες παρέχουν ένα πλαίσιο ηχώ, αφού τα μέλη της ομάδας μπορούν να δουν την κατάσταση που βρίσκεται ένα συγκεκριμένο μέλος, από διαφορετική οπτική γωνία. Έτσι, τα μέλη της ομάδας απολαμβάνουν την ευλογία της ακρόασης από τους άλλους συμμετέχοντες στην ομάδα για το πώς τους φαίνονται, αυτό μπορεί να είναι μια πολύ δυνατή εμπειρία.
- Οι ομάδες μπορούν να ωθήσουν κάποιο άτομο προς τα εμπρός. Ακούγοντας πώς τα άλλα μέλη υπερνίκησαν με επιτυχία τις δυσκολίες τους / επίλυσαν τα προβλήματά τους όπως, για παράδειγμα, το φόβο τους να πετάξουν ή τον τρόπο που αντιμετώπισαν ένα μέλος της οικογένειάς τους σε σχέση με την τοξικομανία μπορεί να είναι πολύ ενθαρρυντικό.
- Διορθωτική ανασύσταση της πρωτογενούς οικογενειακής εμπειρίας – Τα μέλη συχνά ταυτίζουν ασυνείδητα τον ομαδικό θεραπευτή και άλλα μέλη της ομάδας με τους γονείς και τα αδέλφια τους σε μια διαδικασία μεταβίβασης που είναι συγκεκριμένη για την ομαδική ψυχοθεραπεία. Οι ερμηνείες του θεραπευτή μπορούν να βοηθήσουν τα μέλη της ομάδας να κατανοήσουν τις επιπτώσεις των εμπειριών της παιδικής ηλικίας στην προσωπικότητά τους και μπορούν να μάθουν να αποφεύγουν να επαναλαμβάνουν ασυνείδητα μη βοηθητικά διαδραστικά πρότυπα του παρελθόντος στις σημερινές σχέσεις τους.
- Ανάπτυξη τεχνικών κοινωνικοποίησης – Το υπόβαθρο της ομάδας παρέχει ένα ασφαλές και υποστηρικτικό περιβάλλον όπου τα μέλη μπορούν να ριψοκινδυνεύουν ενισχύοντας το ρεπερτόριό της διαπροσωπικής τους συμπεριφοράς και βελτιώνοντας τις κοινωνικές τους δεξιότητες καθώς και αποκτώντας νέες.
- Μιμητική Συμπεριφορά – Ένας τρόπος με τον οποίο τα μέλη της ομάδας μπορούν να αναπτύξουν κοινωνικές δεξιότητες είναι μέσω μιας διαδικασίας μοντελοποίησης, παρατήρησης και μίμησης του θεραπευτή και άλλων μελών της ομάδας.
- Συνοχή – Έχει προταθεί ότι αυτός είναι ο πρωταρχικός θεραπευτικός παράγοντας από τον οποίο ρέουν όλοι οι άλλοι. Οι άνθρωποι είναι κοινωνικά ζώα και έχουν την ενστικτώδη ανάγκη να ανήκουν σε ομάδες, πράγμα που σημαίνει ότι η προσωπική ανάπτυξή τους μπορεί να λάβει χώρα μόνο σε ένα διαπροσωπικό πλαίσιο. Μια συνεκτική ομάδα είναι μια ομάδα στην οποία όλα τα μέλη αισθάνονται μια αίσθηση ύπαρξης, αποδοχής και επικύρωσης.
- Υπαρξιακοί Παράγοντες – Αποδοχή και εκμάθηση ότι κάποιος πρέπει να αναλάβει την ευθύνη για τη δική του ζωή και τις συνέπειες των αποφάσεών του.
- Κάθαρση – Η κάθαρση είναι η εμπειρία της ανακούφισης από το συναισθηματικό άγχος μέσα από την ελεύθερη και ανεμπόδιστη έκφραση συναισθημάτων. Όταν τα μέλη λένε την ιστορία τους σε ένα υποστηρικτικό κοινό, μπορούν να βιώσουν ανακούφιση, για παράδειγμα, από τα χρόνια συναισθήματα ντροπής και ενοχής.
- Διαπροσωπική μάθηση – Τα μέλη της Ομάδας επιτυγχάνουν ένα μεγαλύτερο επίπεδο αυτοεπίγνωσης μέσω της διαδικασίας της αλληλεπίδρασης με άλλα μέλη της ομάδας, τα οποία δίνουν ανατροφοδότιση σχετικά με τη συμπεριφορά και τις επιπτώσεις που το συγκεκριμένο μέλος έχει στα άλλα μέλη της ομάδας.
- Αυτογνωσία – Ο παράγοντας αυτός επικαλύπτεται με τη διαπροσωπική μάθηση, αλλά αναφέρεται στην επίτευξη μεγαλυτέρων επιπέδων γνώσης όσον αφορά στη γέννηση των προβλημάτων του ατόμου και στα ασυνείδητα κίνητρα που αποτελούν τη βάση της συμπεριφοράς του ατόμου.
- Παροχή πληροφοριών – Παρόλο που αυτό δεν είναι αυστηρά ομιλώντας μια ψυχοθεραπευτική διαδικασία, τα μέλη συχνά αναφέρουν ότι ήταν πολύ χρήσιμο να μάθουν πληροφορίες – γεγονότα από άλλα μέλη της ομάδας.
Διαδικασία εισόδου στην ομάδα
Ως θεραπεύτρια, εξετάζω όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη σε ατομικές συνεδρίες για την καταλληλότητα τους και, ακολούθως, αν μπορούν να συνυπάρξουν, γίνεται μια προετοιμασία για να εισέλθει το κάθε μέλος στην ομάδα.
Διάρκεια συνεδρίας
Γενικά, οι Ομάδες συναντιούνται μία ή δύο φορές την εβδομάδα για 1.5 έως 2.00 ώρες. Σε ποιο βαθμό θα ήθελαν τα μέλη να μοιραστούν πράγματα για τον εαυτό τους είναι εντελώς δική τους απόφαση, αλλά νιώθουν ασφαλείς γνωρίζοντας ότι αυτό που λέγεται στην ομάδα παραμένει στην ομάδα.
Μια ματιά στις ομαδικές συνεδρίες
Τα μέλη της ομάδας καλούνται να κάνουν ένα συνεχή εσωτερικό αυτοέλεγχο ούτως ώστε να γνωρίζουν τα συναισθήματα, τις σκέψεις και τους συσχετισμούς τους ως αντίδραση σε αυτό που συμβαίνει στην ομάδα ή προς άλλα μέλη της ομάδας. Συνήθως, το επίκεντρο είναι στο “εδώ και τώρα” καθώς και στα θέματα που κάθε μέλος της ομάδας αντιμετωπίζει στη ζωή του/της.
Ως θεραπεύτρια και διευκολύντρια της ομάδας, σπάνια εισαγάγω θέματα, όμως βοηθώ στο κτίσιμο εμπιστοσύνης στην ομάδα καθώς και στο να μοιράζονται ελεύθερα. Καθώς τα μέλη της ομάδας κερδίζουν την εμπιστοσύνη και αλληλεπιδρούν πιο ελεύθερα μεταξύ τους, χρησιμοποιούν και αναπαράγουν τα ίδια μοτίβα σχέσεων και στυλ που τους έχουν εμποδίσει στη ζωή τους. Σε μια υγιή ομάδα, τα μέλη μπορούν να λαμβάνουν ανατροφοδότηση σχετικά με τη συμπεριφορά τους και την επίδραση που έχουν στους άλλους, γεγονός που τους δίνει πολύτιμες πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο συνδέονται και γίνονται αντιληπτοί. Στη συνέχεια, τα μέλη της ομάδας μπορούν να επιλέξουν να εργαστούν πάνω στον τρόπο με τον οποίον σχετίζονται με την ομάδα και, ακολούθως να τον εφαρμόσουν με τους δικούς τους ανθρώπους.
Πώς να μεγιστοποιήσετε το όφελος σας από την Ομαδική Θεραπεία
Προκειμένου να μεγιστοποιηθούν τα οφέλη που αποκομίζουν τα μέλη από τη συμμετοχή τους στην Ομάδα, καλούνται να δεσμευτούν. Ως εκ τούτου, οι συμμετέχοντες καλούνται να υπογράψουν μια συμφωνία που εξηγεί τι αναμένεται από αυτούς. Έχοντας αυτό κατά νου, τους επιτρέπει να ξεπεράσουν κάθε φόβο συμμετοχής. Επιπλέον, πληροφορούνται ότι, αν υπάρχουν περιστάσεις που δεν θα τους άρεσε να μιλήσουν / μοιραστούν, είναι απολύτως αποδεκτό. Ωστόσο, ταυτόχρονα, γνωρίζουν ότι όσο πιο δραστήρια είναι η συμμετοχή τους, τόσο περισσότερα οφέλη θα απολαμβάνουν, καθώς η εμπειρία τους θα είναι πιο θεραπευτική.